Roosimine breien

Wat is Roosimine breien?

Roosimine is een Estlandse inbrei techniek die het uiterlijk heeft van borduurwerk. Het wordt gecreëerd door opzettelijke drijvers of horizontale lijnen in een contrasterend garen toe te voegen aan het breiwerk. De naam Roosimine betekent "versieren met rozen". Het komt van een stijl van korte steek borduurwerk ontstaan op het Estse eiland Muhu. Deze techniek kan zowel Roosimine als Roositud worden genoemd. Roosimine is het werkwoord of de actie van het uitvoeren van de techniek, terwijl Roositud verwijst naar het eindproduct.

Roosimine breien is een prachtige en gemakkelijke techniek om aan elk project toe te voegen! Het is ook een veel eenvoudigere methode om motieven of patronen toe te passen dan intarsia. De Roositud brei techniek wordt traditioneel gebruikt op handschoenen en kousen, maar zie je tegenwoordig meer en meer ook op truien en vesten. Ook kan deze techniek worden gebruikt bij veel andere projecten die in de rondte worden gebreid.

De Karelia sweater van Midori Hirose  is een goed voorbeeld van een trui met de Roosimine brei techniek.

Enkele voorbeelden van Roosimine breiwerk

Designers

O.a. Aleks Byrd is gespecialiseerd in deze techniek, en vrij bekend met Roosimine breien. Van haar hand zijn een aantal prachtige filmpjes te vinden op You-Tube met een goede uitleg hoe deze techniek te breien!

De Karelia sweater van Midori Hirose  is een goed voorbeeld van een trui met de Roosimine brei techniek. (middelste foto hierboven) Deze trui word in het rond gebreid.

En van de hand van Summer Lee knits een prachtig voorbeeld hoe een sok te breien met deze bijzondere techniek: De Amberwing sock.

• Aleks Byrd designs over Roosimine knitting
• Midori Hirose, brei patronen met o.a. Roositud kniting
• Summer Lee design co, sokken breipatroon met Roositud

Ook Rikka Horn is een bekende op dit gebied. Zei heeft wel eens een workshop Roosimine knitting gegeven op de Nederlandse brei en haakdagen in 2019.

Enkele filmpjes..

Hoe mijn proces begon..

Zoals ik al begin deze blog vertelde over mijn speurtocht, ontdekt ik dat deze ontzettend leuke brei techniek niet veel verschilt van Fair Isle of met twee kleuren breien.. Kun je dat breien, dan lukt je dit ook!

Je zou natuurlijk het patroon erop kunnen borduren, maar door een dubbele draad te gebruiken en deze langs verschillende steken aan de voorkant van je breiwerk te begeleiden en weer achter je werk te 'verstoppen' is zo veel leuker!  Waarbij je bij Fair Isle breiwerk je de draadjes aan de achterkant ziet liggen, is dat bij deze techniek andersom! De draadjes liggen nu aan de voorkant van je werk volgens een bepaald patroon en aan de achterkant is bijna niets te zien!

Dubbel draads

Een dubbele draad is nodig voor deze techniek om het patroon mooi uit te laten komen. Enkeldraads is het effect veel minder! De dubbele draad is van het garen van Jamieson shetland. Je kan met elk soort garen Roositud breien, zolang het maar met een contrasterende kleur is en een dubbele draad.

Ik had al eens garen gekocht van Isager yarn, een prachtig wollen dun garen, de Spinni variant, geschikt om bv dubbeldraads mee te breien. Maar voor het project wat ik in mijn hoofd had, moest het geheel niet te zwaar worden.. Ik had een rok in mij hoofd! Zo een met een klokmodel die over de knieën valt. Het hele ontwerp eerst uitgetekend op papier en een proeflapje werd gebreid..

Het inbrei patroon werd een blad. Je kan allerlei patronen bedenken om op de panelen van deze rok te breien, maar de herfst was in aantocht en ik houd van organische en natuurlijke patronen.

De maten

Na veel gepuzzel en rekenwerk had ik ook de maten voor de rok in orde: de beschikbare maten zijn S/M/L/XL/XXL en zelfs XXXL!

Voor de juiste taille maten zie het patroon.

Omdat het garen zo dun is, zijn er heel wat steekjes te breien, maar we komen er! En het algehele patroon voor de rok pakt verrassend uit! Door de rok op te delen in 10 panelen, waarbij de tussenstukken worden gebreid in gerstekorrel, valt de stof heel mooi geplooid. En dat was precies het idee!

Ook nog een binnen rok

Om de panelen nog mooier tot hun recht te laten komen, heb ik er ook nog een binnen rok bij gebreid. De rok zat bij de eerste pasbeurt wel aardig, maar vond de beweging nog niet mooi genoeg..

Soms wil een rok nog wel eens 'plakken' bij de benen, en mijn idee van de Falling leafs skirt was om de blaadjes te laten dansen!

Dus ook nog een binnen rok gebreid die verrassend snel klaar was vergeleken met de rest van de rok.. Deze is eenvoudig van structuur en dient alleen om de rok te fixeren. De tricot steek is hiervoor een uitstekende keuze. Uiteindelijk wordt de binnen rok in de tailleband samen gebreid met de buiten rok. Hierdoor valt het geheel mooi soepel en word er extra warmte gecreëerd. Wel zo lekker in de herfst en winter!

Word het geheel niet te zwaar op deze manier?

Nou, nee.. Dat valt reuze mee! Omdat ik gebruik heb gemaakt van licht gewicht garen (Isager spinni) zijn beide onderdelen lichter van gewicht dan je zou verwachten van een gebreide rok. Alles bij elkaar weegt de rok inclusief de boord met elastiek: ± 600 gram!

Testen en dragen

Tijdens de brei en haakdagen in Zwolle dit jaar (14 & 15 Oktober 2022) droeg ik de rok ook. Ik kreeg de vraag of het model niet uitzakt, vervormd of naar je lichaam gaat zitten. Met andere woorden: of je ook je kont en benen er in gaat zien zitten op den duur..  Dus ik aan de test! Heb de rok een paar dagen gedragen en ik moet zeggen, dat dat vervormen heel erg mee zit! Wol vormt zich naar je lichaam, dat klopt! Heb je een gebreide trui van echte wol dan vormt die zich ook naar je lichaam.

Maar getest en gedragen, vind ik dat de rok zich uitstekend gedraagt en de vervorming is minimaal. Eenmaal 's avonds weer uitgetrokken, leg ik de rok 1x opgevouwen plat weg, en de volgende dag kun je hem zo weer aan trekken!

Over het garen

De Falling leafs skirt heb ik gebreid met Deense garen van Isager, 'de spinni'. Dit is een zogeheten 'single ply wool', ook wel enkeldraads. Deze draad word vaak samen met een andere draad gebreid. op 1 streng zit maar liefst 600 mtr! = 100 gram.

Op de site van Isager staat het volgende:

Vroeger in IJsland werd dit garen met de hand gesponnen en liefst zo fijn dat een afgewerkte sjaal door een vingerring getrokken kon worden. Spinni is echter niet zo fijn en het garen wordt op veel verschillende manieren gebruikt. Op zichzelf te gebruiken is het zeer geschikt voor kanten sjaals en een van de eigenschappen is dat het zijn vorm behoudt, zodat een sjaal of omslagdoek niet ‘inzakt’.

Omdat Spinni een enkel garen is dat in een enkele richting wordt gesponnen, is het minder geschikt voor het rondbreien van tricotsteek. De gebreide stof zal de neiging hebben om scheef te trekken. Als er in de rondte wordt werkt in een structuurpatroon, is dit normaal gesproken geen probleem. 

Mijn ervaring met Isager 'spinni' is nadat ik de rok klaar had, deze inderdaad naar beneden toe soort van 'scheef' trok. Dit loste ik op door tijdens het blocken de rok plat neer te leggen en het in model te brengen zoals ik het ontwerp bedoeld heb.

Nadat het geheel droog was, heb ik met de strijkijzer (op standje wol), de rok nog zijn laatste definitieve vorm gegeven en gefixeerd. Dat hielp enorm!

Nu blijft de rok mooi in vorm en dansen de blaadjes tijdens het lopen.

Wil je de rok graag breien met een ander soort garen? Dat kan! Let er dan wel op dat het een lichtgewicht garen is. Dit kun je meten door de hoeveelheid meters per gram garen. De spinni zit op 600 gram per 100 meter. Het is dus aan te raden daar zo vlak mogelijk bij in de buurt te zitten.

Eventuele suggesties:

• Lamana Modena: 335 mtr/ 25 gram
• Lamana Piura: 400 mtr/50 gram

Of elk ander lace of fingering garen wat dun/ ply is. Heb je een garen en twijfel je over de juiste keuze? Je mag altijd contact met mij opnemen!